Dag 9 & 10 zo & ma 29 & 30 juli

Op naar Jasper, een toeristisch maar leuk dorp. We staan in het Nationale Park. Nog steeds mooi en warm weer. We hebben een speciale invalidenplek en kregen de sleutel van een geheel aangepaste doucheruimte. Erg ruim en schoon. We kennen het plaatsje inmiddels wel van vorige keren. Het was een korte rit en besloten na het inchecken de Skytram te nemen. Het is inmiddels overal zo druk, dat we een wachttijd hadden van 1,5 uur alvorens we met de gondola naar boven konden. De wachttijd nuttig besteed, Maarten is met de dames boodschappen gaan doen, het dorp ligt 5 km. van de attractie. Fre & Fred zijn daar gebleven, ijsje gegeten en net toen ons nummer afgeroepen werd om te verzamelen bij de entree kwam Maarten terug. Beneden 30 graden, maar op 2500 mtr. hoogte waas het aangenaam fris met 10 a 15 graden.Maarten & Valery zijn nog iets omhoog geklommen, de lucht werd steeds ijler en ademhaling moeilijker, niet het juiste schoeisel, dus snel weer afgedaald. Mooie foto's van bovenaf gemaakt,. die ga ik zo snel mogelijk plaatsen. Gelukkig geen fireban, dus we konden BBQ'en.

Er is een groot treinstation en vroeger moest je de treinbaan over om in het dorp te komen. Na 5 jaar was er veel veranderd. Een tunnel voor fietsers/voetgangers, zodat je niet meer over het spoor hoefde. En er was nu een speciaal parkeerterrein voor RV's. Mensen zijn niet veranderen, want op de normale parkeerplaats stonden RV's en op het RV parkeerterrein personenauto's. Van handhaving en bekeuringen uitdelen geen sprake, vrijheid, blijheid hier in Canada.

Taken verdeeld, M & V wassen en T & F naar de supermarkt. Fred heeft bij de Skytram een origineel geblokte Canadese jas gekocht. Het is nu net Al Borland. Beneden in een souvenirwinkel een bijpassende pet. Tiny wilde ook zo'n jas met capuchon , doch hadden haar maat niet. Het zijn veel gedragen jassen, dus we kwamen ze in het dorp weer tegen en ja hoor ook Tiny's maat. Nu kunnen we van de winter, gelijk gekleed de honden uitlaten. Valery heeft er een trui van (zonder capuchon). Afgesproken bij onze inmiddels "stamkroeg". Komen we daar binnen, ziet Maarten een bekende van 5 jaar gelden. Een soort Catweazel, een Nederlandse timmerman. M. stapt op hem af en zegt, ben je hier nou alweer ? Je bent toch timmerman ? Ja, maar inmiddels met pensioen en niet van plan terug te gaan naar NL, omdat het bier in zijn stamkroeg veel goedkoper is dan op het Rembrandtsplein. De barman en serveersters weer blij gemaakt met klompjes. Altijd goed en veel waardering.

Vandaag ook nog naar Maligne Lake gereden, druk, druk, druk, parkeerplaatsen overvol. maar dat was te verwachten in het hoogseizoen. Op de route konden we goed zien, hoe verwoestend de bosbranden vorig jaar geweest zijn. Kilometers lang alleen maar verbrande bospercelen, en ze zijn hier als de dood, dat het zich dit jaar gaat herhalen, vanwege de aanhoudende droogte.
Op de campground loopt het Wildlife gewoon los rond de campers. Vader en moeder Elk met 3 kleintjes. We hebben bij de uitgang ook een hertje gespot.