Dag 17-18 & 19 di-wo & do 7-8 & 9 aug.

Op weg naar Fort Steele reden we langs Sparwood. Boodschappen gedaan, maar weer eens getankt en de grootste truck van de wereld bekeken en foto's gemaakt.

Vlak voor ons vertrek vanuit NL hadden we een presentje gestuurd naar Fort Steele. Dat zijn hele speciale mensen voor ons en inmiddels friends for life. Van een foto uit 2011 bij ons afscheid heeft Fred een puzzel laten maken. Van de winter de puzzel gemaakt en een lijst met glas besteld. Het was te groot om zelf als bagage mee te nemen, dus hebben het laten versturen via Parcel. Het zou  omstreeks 26 juli bezorgd worden, maar dat werd veel later, omdat de douane in Canada invoerrechten wilde hebben. En wat een timing, op de dag van onze aankomst was het zojuist bezorgd. Rhonda & Bob (de eigenaren) en dochter Melissa wisten wel, dat we dit jaar wilden komen, maar data hadden we geheim gehouden. Fred heeft alleen tegen Verne (de alles regelaar op de campground) gevraagd een plekje voor ons vrij te houden. Die heeft tegen Rhonda & Bob verteld, dat zijn neef Neal op de bewuste data zou komen. Hoe groot was de verrassing toen we de campground betraden en Rhonda naar buiten riep om te vertellen, dat Neal gearriveerd was. Ze vloog gelijk om Fred zijn nek, Rhonda & Melissa  3 dikke zoenen en Verne een ferme hand. En wat een mooie plek voor ons, het was rond de 40 graden en toch 's middags in de schaduw, 's morgens de luifel uit. Als beloning hadden we Verne uitgenodigd voor een avond BBQ, want hij is dol op spareribs. Weet precies wat ze kosten en waar je ze moet kopen. Bob kwam ons 's avonds de hand schudden, die was boven aan het werk in en aan eigen huis.

Voor Frederik was er al wel weer een aangepaste doucheruimte ingericht. Voor Valery en Tiny was de ontmoeting een heel bijzonder schouwspel, maar nadat ze voorgesteld waren, werden ze direct speciaal welkom geheten. Verne maakt inmiddels deel uit van het gezin Rhonda & Bob, Melissa is er 's zomers vaak, maar studeert en woont officieel in Calgary. Verne is niet eens een betalende kracht, de camping is gewoon zijn grootste hobby. 's Morgens beginnen met controle van het zwembad, nieuwe gasten een plek wijzen en assisteren bij het parkeren. Op de avond dat Verne bij ons aan tafel zat om te BBQ'en nam Bob de taken waar om te sproeien, heeft ie stiekem foto's  gemaakt en zei voor de lol "ik heb bewijs, dat je loopt te lanterfanten, morgen op report bij de baas" Ging Bob ook nog eens die foto doorsturen naar Rhonda & Melissa, allemaal natuurlijk met commentaar. Gigantisch gelachen.

Iets verderop stond een Canadees met NL ouders. Geëmigreerd in 1952 en hij geboren in Canada in 1958. Hij moest weg, want was met een verhuizing bezig. Vond hij heel jammer, hij hoopte met ons een paar dagen door te brengen. Omdat er een Fireban was, mochten we geen kampvuur maken, maar hij had er 1 op propaangas en lavastenen en dat mocht wel. Kregen we die firepit te leen voorzien van marshmellow's  en smores. Hij zei als jullie weggaan geef je hem maar even af aan Verne. Wat een vertrouwen.

Dagje Cranbrook geweest voor boodschappen en wederom gewassen. 
De andere dag naar het Openlucht Museum van Fort Steele, al was het feitelijk veel te heet 41 graden. Zag Fred 2 leuke dames in klederdracht en vroeg aan Tiny een foto te maken. Ja dat wilden die vrouwen wel, maar handen in je zij meneer. Uiteraard beloond met klompjes, kwam er een andere vrouw naar Fred toe, die dacht dat ze ook een klompje wilde, maar ze vroeg, weet je met wie je zojuist op de foto bent gegaan ???? 2 Prostituees hahahahah, NO Problem for me, maar ze jutte Tiny op mij te slaan.

Rhonda heeft een oom op de Militaire Begraafplaats in Groesbeek liggen. Zij gaat ons het registratienummer geven en zodra we een keer in de buurt zijn, gaan we zijn graf bezoeken en foto's maken en dat hebben we beloofd en werd zeer op prijs gesteld. Valery & Tiny hebben er direct 4 Facebook vrienden bij. Het afscheid was moeilijk, ze vroegen wel of we niet weer 5 jaar wilden wachten.

Tiny & Valery zijn erg in de smaak gevallen, want op de volgende campground in Kaslo, waar we weer internet hebben, hadden ze aardig wat berichten